| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Pomyślałam, że podzielę się z Wami nową definicją zabawy pt. "Berek". Otóż według Neli:
"Berek jest to taka gra w osobę dwulicową, która sie chowa pod stołem"
Mnie zawsze interesuje, w tego typu przypadkach, tok uprzedniejszego myślenia dziecka. Co miało wpływ na takie, a nie inne sformułowanie?
Co obstawiacie?
Strasznie, okropnie depcze mi po piętach depresja.
Dlatego rzucam się w dziecięce przygotowania do Świąt. Dzięki temu zrobiliśmy już z Muszelkami szopkę (taką sklejaną z modelu w gazetce "Jaś"), wycięliśmy piękne gwiazdki z papieru i sreberka i ozdobiliśmy nimi okno w pokoiku dzieci, a wieczorkiem zrobiliśmy sobie konkurs na najdłuższy łańcuch na choinkę. Ja, nie chwaląc się, miałam najdłuższy. Lata praktyki zrobiły swoje ;-)
Szkoda, że nitki do słodyczy na choinkę będę musiała sama zawiązywac, bo w przeciwnym razie zniknęłoby pewnie mnóstwo ozdób, a tych słodkich chyba będzie w tym roku najwięcej.
Marcin wytrzepał największy dywan. Dziś czuje się ciut lepiej.
Może mnie ta depresja nie dogoni?
Niedobrze! Znowu doganiają mnie smutki. Potrzebuję wsparcia...
"Zima, zima, zima, jak to tak?"
Muszelki trenują kolędy.
Miś m.in.śpiewa tak: "Pała na wysokości, pała na wysokości...",
a Nela inną tak: "Goryja, goryja...".
Niestety, to co wcześniej było u Misia, to nie była ospa. Ospę ma dopiero teraz, ale jaką! Krosta na krostce i jeszcze przybywają następne. Co to będzie wieczorem?
Bardzo biedny Miś. A tak cieszył się nadchodzącymi urodzinami (w Święta), które miał wcześniej obchodzić w przedszkolu, gdzie jest specjalny kącik dla Jubilatów i Pinio-Urodzinio i cała gala z czapeczkami i honorami. No cóż. może między Świętami a Nowym Rokiem uda się ta piniowa imprezka...
Naamah...myślę o Tobie...
Dziś widziałam piękną grafikę w naturze: na drzewach w lesie, na każdej gałęzi utrzymała się duża warstwa śniegu. Nagromadzenie tych czarno-białych krzywizn dawało niezwykły efekt. Żałowałam, że jadę autobusem i żałowałam, że nie mam przy sobie swojego Canona...Pięknie, cudownie..W oddali była mgła. Wszystko takie spokojne, tajemnicze, zadumane.
Idą Święta...
Skrzypi śnieg...
Idą Święta...
Skrzy się śmiech...
Idą Święta...
Pachnie świat...
Idą Święta...
Cudów czas!