| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 | 07 |
| 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
| 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
| 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
| 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 |
Ratunku! Już tydzien boli mnie głowa, ale od wczoraj tak mocno, że nie mogę normalnie funkcjonować. Klasyczna migrena, pół głowy w koszmarnym stanie.
A poza tym pada nam monitor. Nawet nie wiem, czy za chwilę będe tu jeszcze coś widziała.
W domu pełno słodyczy, bo Mikołaje mnożą się i mnożą.
Mikołaju! Ja prosze o nowy monitor! Byłam bardzo grzeczna, naprawdę :-)
Nela jest cała w krostach, ale Miś miał jedną, jedyną na pleckach. Podobno to jest możlwie, bo wcześniej rozmawiałam o przypadkach ospy z naszą panią pediatrą. No ale bez przesady. Już w tamtym roku Nela przeszła najprawdziwszą świnkę, była spuchnięta jak świnka, a Misia ślinianki były tylko lekko powiększone. Do dziś nie wiem, czy przeszedł tę świnkę, czy nie. A najśmiejszniejszy jest fakt, iż Nelcię szczepiliśmy przeciw śwince, a Michałka nie...
Teraz wygląda, że do niepewnej świnki dołączę niepewną ospę. I jak ja kiedyś będę mu zdawać sprawozdanie z jego dzieciństwa?
Jesteśmy jak dzieci...Przespałam, a właściwie usiłowałam się przespać, bo chora na ospę Nelcia całą noc się wierciła pod moim bokiem, a więc prawie przespałam się z tym problemem w naszym kręgu na blogowisku i nabrałam pewnego dystansu w spojrzeniu nań. I jak się tak popatrzy na wszystko z chłodem, człowiek zaczyna się uśmiechać...W każdym bądź razie u mnie coś takiego się zdarzyło.
Wirtualne życie poniosło nas na manowce, wyprowadziło w maliny, zakpiło z nas. Pora wrócić do normalności. Ja postanowiłam zrobić ten krok.
I na początku tego nowego etapu blogowania, przepraszam Każdego, komu sprawiłam jakąkolwiek przykrość! Bardzo przepraszam!
Ten blog był - w całym moim bólu i samotności - małą iskierką radości. Do czasu...do czasu...Teraz, kiedy z trudem oswajam się z myślą o powrocie, blog staje się miejscem nieżyczliwych docinków i posądzeń.
A masz, a masz, ty głupia Muszelko! Próbujesz się dźwignąć? Nie ma mowy, już ja ci dokopię, że nie wstaniesz...
Dobrze, dokop mi. Miej tę satysfakcję i dokop leżącej. Cieszyłam się moim białym, prostym pomysłem. Jest nawet ktoś, kto widział wstępne warianty i dojrzewanie ostatecznej wersji...
A masz ty głupia Muszelko! A masz!
No i dobrze...Płaczę sobie. Co mi tam płacz. Od kilku lat prawie nie wysychają mi oczy. Marcin ledwo wyszedł po siedmiu miesiącach ze szpitala, a już się źle czuje. Michałka boli ucho i od wczoraj bierze antybiotyk. Tata tęskni za Mamą. Ja też.
A masz głupia Muszelko, a masz!
Bolą mnie zatoki. Boli mnie wszystko.
A masz głupia Muszelko, a masz!
Nie wiem, za co wyprawię dzieciom święta. Za co kupić Marcinowi buty.
A masz, a masz głupia Muszelko, a masz!
To, że dziś płaczę zawdzięczam również tobie, by_the_way.
A masz głupia Muszelko, a masz!
Tej jesieni
A tymczasem, kasztanowe liście
szukają nas wkoło jak ślepcy
- i westchnienia słychać i szepty:
"Wróciliście? - nie wróciliście?" -
Maria Pawlikowska-Jasnorzewska